پیشینه فهلیان

 

 

باز درود - درودی  به گرمی آفتاب سوزان به زیبائی یک شکوفه به لطافت خیال
درودی  از اعماق وجود سلامی به وسعت اقیانوس به بی کرنی دریا
درود مرا بپذیر ای کسی وجود من از تو سرچشمه می گیرد ای کسی که با هر نفس تو زندگیم حیات دوباره می گیرد.
ای شمع جاودانی بسوز و از گرمی خود این تن سرد و بی روح من را به گرمی انداز .